مغالبت کردنلغتنامه دهخدامغالبت کردن . [ م ُ ل َ / ل ِ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) چیره شدن . غلبه کردن : با قضا مغالبت نتوانست کرد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 191).
