مغفری
لغتنامه دهخدا
مغفری . [ م ِ ف َ] (حامص ) مغفر بودن . خاصیت مغفر داشتن :
روز نبرد تو نکند دشمن تو را
با ناوک تو مغفر پولاد مغفری .
و رجوع به مغفر شود.
روز نبرد تو نکند دشمن تو را
با ناوک تو مغفر پولاد مغفری .
فرخی (دیوان چ عبدالرسولی ص 384).
و رجوع به مغفر شود.