مغفوراءلغتنامه دهخدامغفوراء. [ م َ ] (ع ص ) زمین مغافرناک . (منتهی الارب ) (آنندراج ). زمینی که در آن مغافیر باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مغافر و مغافیر و مغفار شود.
