مفایشة

مفایشة. [ م ُ ی َ ش َ ] (ع مص ) با کسی مفاخرت کردن . (تاج المصادر بیهقی ). برهمدیگر فخر نمودن . فیاش . (منتهی الارب ) (از آنندراج )(از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بسیار تهدید و وعیدهای دروغ نمودن در جنگ و لاف زدن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).