مفتخوریلغتنامه دهخدامفتخوری . [ م ُ خوَرْ / خُرْ ] (حامص مرکب ) کار آدم مفتخور. طفیلی بودن و بند و بلای این و آن شدن . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ). مفتخواری .
