مفتدی

مفتدی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) کسی که سر خود را می خرد و خود را فدیه می دهد. (ناظم الاطباء). فدیه ده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به افتداء شود.