مفسا

مفسا. [ م َ ] (ع اِ) شرم انسان . (منتهی الارب ). کون . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جائی که فساء از آن خارج میشود. (از محیط المحیط). دُبُر. اِست . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- امثال :
ما اقرب محساه من مفساه ؛ ای فمه من استه . (ناظم الاطباء).