مفشیلغتنامه دهخدامفشی . [ م ُ ف َش ْ شی ] (ع ص ) کاسرالریح . (ناظم الاطباء). هرچه ریاح مجتمعه را متفرق ساخته و قابل دفع کند. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). و رجوع به مدخل بعد شود.
