مفضغلغتنامه دهخدامفضغ. [ م ِ ض َ ] (ع اِ) آنکه به تکلف فصاحت نماید و غلط کند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کسی که به تکلف فصاحت کند و غلط گوید که گوئی سخن را می شکند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
