مفضل

مفضل . [ م ُ ف َ ض ض َ ] (اِخ ) ابن محمدبن یعلی بن عامر الضبی مکنی ، به ابی العباس (متوفی به سال 168 هَ . ق .). از روات شعر و عالم به ادب و ایام عرب واز مردم کوفه بود. عبدالواحد لغوی گوید اشعاری که وی از کوفیان نقل کرده موثق تر از همه است . گویند بر منصور عباسی خروج کرد و منصور بر وی دست یافت و او رابخشود و سپس ملازم مهدی شد و کتاب خود «مفضلیات » را برای او تصنیف کرد. ابن الندیم گوید: این کتاب مشتمل بر 128 قصیده است . او راست : الامثال ، معانی الشعر، الالفاظ، العروض . (از الاعلام زرکلی چ 2 ج 8 ص 204). و رجوع به ابن الندیم و معجم الادباء چ مرجلیوث ج 7 ص 171 و قاموس الاعلام ترکی و معجم المطبوعات ج 2 ستون 1771 شود.