مفعاة

مفعاة. [ م ُ ف َع ْ عا ] (ع ص ) ناقه ٔ داغ کرده به شکل افعی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || (اِ) آن داغ که بر صورت افعی بود. (مهذب الاسماء). داغی که به شکل افعی باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).