مفن

مفن . [ م ِ ف َن ن ] (ع ص ) (از «ف ن ن ») رجل مفن ؛ مرد که شگفتها آرد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : زندگانی مجلس سامی صدر عالم ، اجل اکمل ابرع ، افضل مفن اروع ... در اظهار مناقب و ادخار مناصب ... ابدالدهر باد. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 141). سال پار که مشرفه ٔ مجلس عالی درصحبت مجلس سامی ، امیر حکیم معن مفن ، محترم مکرم ... به کهتر رسید، هم در وقت رسالتی مشروح ... به مجلس عین الدوله فرستاد. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 172).