مفنعلغتنامه دهخدامفنع. [ م ِ ن َ ] (ع ص ) مرد نیکوآوازه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). مرد نیکوآوازه و کسی که ذکر او را به خوبی و نیکویی کنند. (ناظم الاطباء).