مقاعدةلغتنامه دهخدامقاعدة. [ م ُ ع ِ دَ ](ع اِ) زن . || چیزی بر هیئت جامه دان که بر وی می نشینند. || غراره ای که در وی گوشت خشک و نان و جز آن نهند. || ریگ توده ٔ گرد. || کوه چسبیده به زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
