مقحفةلغتنامه دهخدامقحفة. [ م ِ ح َ ف َ ] (ع اِ) سِکو که بدان گندم و دانه ها بر باد دهند و صاف و پاکیزه کنند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). چوبی که بدان دانه ها را برباد دهند و آن مانند مِذراة است . ج ، مقاحف . (از اقرب الموارد).
