مقساةلغتنامه دهخدامقساة. [ م َ ] (ع اِ) سبب درشتی و سختگی . یقال الذنب مقساة للقلب . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). سبب درشتی و سختی و سنگدلی . (ناظم الاطباء). الذنب مقساة للقلب ؛ گناه موجب قساوت قلب است . (از اقرب الموارد).
