مقلمة
لغتنامه دهخدا
مقلمة. [ م ُ ق َل ْ ل َ م َ ] (ع ص ) مقلمة ایم ؛ زن دیر بیوه مانده . (منتهی الارب ). امرأة مقلمة؛ زن دیر بیوه مانده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || الف مقلمة؛ لشکر با ساز و سلاح . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
