مقمارلغتنامه دهخدامقمار. [ م ِ ] (ع ص ) نخلة مقمار؛ خرمابن که غوره ٔ آن سپید باشد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).