مقول
لغت‌نامه دهخدا
مقول . [م َ ] (ع ص ، اِ) گفته شده . مقوول . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). گفته شده . (ناظم الاطباء).
- مقول قول ؛ در اصطلاح نحویان ،مفعول قول است . (از اقرب الموارد). مثلاً در عبارت «قال علی (ع ) : الناس نیام واذا ماتوا انتبهوا»، جمله ٔ «الناس نیام و...» مقول قول است .
|| در اصطلاح فلسفه ، محمول . مقول در جواب ماهو یعنی آنچه در مقام سؤال از ماهیت شی ٔ گفته و حمل شود و به عبارت دیگر ذاتیات نوعی و جنسی اشیاء را گویند. (از فرهنگ علوم عقلی جعفر سجادی ). و رجوع به مقولات شود.
- مقول قول ؛ در اصطلاح نحویان ،مفعول قول است . (از اقرب الموارد). مثلاً در عبارت «قال علی (ع ) : الناس نیام واذا ماتوا انتبهوا»، جمله ٔ «الناس نیام و...» مقول قول است .
|| در اصطلاح فلسفه ، محمول . مقول در جواب ماهو یعنی آنچه در مقام سؤال از ماهیت شی ٔ گفته و حمل شود و به عبارت دیگر ذاتیات نوعی و جنسی اشیاء را گویند. (از فرهنگ علوم عقلی جعفر سجادی ). و رجوع به مقولات شود.
