ملاحده

ملاحده . [ م َ ح ِ دَ / دِ ] (ع ص ، اِ) ملاحدة. ج ِ ملحد و این در اصل ملاحد بود تاء یعنی هاء در آخر به جهت تأکید معنی جمع زیاده کرده چرا که گاهی در آخر صیغه ٔ جمع منتهی الجموع و غیره تاء به جهت تأکید جمع زائد می آرند چنانکه ملائک و ملائکه و صیاقل و صیاقله جمع صیقل . (غیاث ) (آنندراج ). مأخوذ ازتازی ، مردمان ملحد و بی دین و از دین برگشته . (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ قبل و دو ماده ٔ بعد شود.