ملاخة
لغتنامه دهخدا
ملاخة. [ م َ خ َ ] (ع مص )بی مزه گردیدن . (منتهی الارب ). متغیر و مزه برگشته شدن طعام . (آنندراج ). بی طعم و بی مزه گردیدن . (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بازماندن گشن از گشنی . مُلوخ . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
