ملامت زار
لغتنامه دهخدا
ملامت زار. [ م َ م َ ] (اِ مرکب ) جای سرزنش و نکوهش بسیار و فراوان . (ناظم الاطباء). ملامت گاه :
به کام دل ازآن در بیشه ٔ عزلت به سر بردم
که سخت آهوی طرزم زین ملامت زار رم دارد.
و رجوع به ملامت گاه شود.
به کام دل ازآن در بیشه ٔ عزلت به سر بردم
که سخت آهوی طرزم زین ملامت زار رم دارد.
ملافوقی یزدی (از آنندراج ).
و رجوع به ملامت گاه شود.