ملامت زدگی
لغتنامه دهخدا
ملامت زدگی . [ م َ م َ زَ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) ملامت زده بودن . حالت و چگونگی ملامت زده :
از وفا صاف دلانی که می ناب خورند
تا قیامت ز ملامت زدگی آب خورند.
و رجوع به ملامت زده شود.
از وفا صاف دلانی که می ناب خورند
تا قیامت ز ملامت زدگی آب خورند.
میرزاجلال اسیر (از آنندراج ).
و رجوع به ملامت زده شود.