ملاوصة

ملاوصة.[ م ُ وَ ص َ ] (ع مص ) نگریستن ، گویا فریفتن تا قصد کاری کند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). نگریستن که گویا قصد کاری دارد. (از ناظم الاطباء): لاوص الیه ملاوصة؛ نگریست چنانکه گویی می فریبد تا قصد کاری کند. (از اقرب الموارد). || به تبر بریدن درختی خواستن و نگریستن در درخت که چگونه برکند یا برد آن را. || نگریستن از سوراخ در و مانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).