ملأیلغتنامه دهخداملأی . [ م َ آ ] (ع ص ) مؤنث ملاَّن یعنی پر. و گویند: دلو ملأی ؛ یعنی دول پر. ج ، مِلاء . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). مؤنث ملاَّن . (از اقرب الموارد). و رجوع به ملاَّن شود.