ملبکةلغتنامه دهخداملبکة. [ م ُ ل َب ْ ب َ ک َ ] (ع ص )ثریدة ملبکة؛ اشکنه ٔ بسیار آمیخته و نرم . ملبقة. (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به ملبق و ملبقة شود.
