ملتعنلغتنامه دهخداملتعن . [ م ُ ت َ ع ِ ] (ع ص ) لعنت کننده ٔ بر یکدیگر. (ناظم الاطباء) (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آنکه انصاف می دهد در دعای بر خود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به التعان شود.
