ملث

ملث . [ م َ ] (ع مص ) کسی را به چرب سخنی از کاری بازداشتن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). به چرب زبانی و سخن خوش خوشدل کردن کسی را و از کاری بازداشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). خوشدل کردن کسی را به سخنی . (از ناظم الاطباء). || وعده ٔ زبان دادن بی نیت وفا. || نرم زدن . || سست رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).