ملطوم

ملطوم . [ م َ ] (ع ص ) طپانچه زده . (منتهی الارب ). تپانچه زده و سیلی خورده . (ناظم الاطباء) : از آن هر دیده گریان و هر اشک ناروان روان گردد و هر رخساره خراشیده و هر گریبان چاک و هر سینه ملطوم . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 444). || اسب سپیدرخسار. (ناظم الاطباء).