ملمعگر
لغتنامه دهخدا
ملمعگر. [ م ُ ل َم ْ م َ گ َ ] (ص مرکب ) آنکه از ورق طلا و نقره ملمع کند. (آنندراج ) :
ملمعگر خم به آب رزان
مرصعنمای کدوی خزان .
رجوع به ملمعکار شود.
ملمعگر خم به آب رزان
مرصعنمای کدوی خزان .
ملاطغرا (از آنندراج ).
رجوع به ملمعکار شود.