ملموءة
لغتنامه دهخدا
ملموءة. [ م َ م ُ ءَ ] (ع اِ) دام . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || جایی که در آن چیزی سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جایی که از آن چیزی برگیرند یا آنجا چیزی پیدا شود. (از اقرب الموارد).
