ملوکالغتنامه دهخداملوکا. [ م َ ] (اِ) به معنی ملکا است که مجتهد و فقیه و صاحب مذهب ترسایان باشد. (برهان ) (آنندراج ). رئیس ترسایان . (ناظم الاطباء). رجوع به ملکا شود.
