ملوک طبع

ملوک طبع. [ م ُ طَ ] (ص مرکب ) آنکه سرشت شاهان دارد. منیعالطبع. بلندهمت :
در این زمین که تو هستی ملوک طبعانند
که ملک روی زمین پیششان نیرزد لاش .

سعدی .