ملک آرا
لغتنامه دهخدا
ملک آرا. [ م ُ ] (نف مرکب ) ملک آرای :
ماه ملک آرا غیاث الدین محمد آنکه هست
بر مراد خاطر او چرخ و انجم را مدار.
رجوع به ملک آرای شود.
ماه ملک آرا غیاث الدین محمد آنکه هست
بر مراد خاطر او چرخ و انجم را مدار.
وحشی .
رجوع به ملک آرای شود.