ملک سپاری
لغتنامه دهخدا
ملک سپاری . [ م ُ س ِ ] (حامص مرکب ) سپردن ملک . تفویض مملکت . واگذاری کشور و پادشاهی به دیگر کس :
ای ملک ستانی که بجز ملک سپاری
با تو ندهد فایده یک ملک ستان را.
ای ملک ستانی که بجز ملک سپاری
با تو ندهد فایده یک ملک ستان را.
انوری (از آنندراج ).