ممانعة

ممانعة. [ م ُ ن َ ع َ ] (ع مص ) بازداشتن از یکدیگر و کسی را از چیزی . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). کسی را از چیزی بازداشتن . (مصادر زوزنی ). کسی را از چیزی واداشتن . (تاج المصادر بیهقی ). بازداشتن و منع کردن . (غیاث اللغات ). || در اصطلاح ، عبارت از آن است که سائل مقدمات دلیل استدلال کننده را کلاً یا بعضاً نپذیرد. (از کشاف اصطلاحات الفنون ). رجوع به تعریفات جرجانی شود.