ممتاز لکهنویی
لغت‌نامه دهخدا
ممتاز لکهنویی . [ م ُ زِ ل َ هََ ] (اِخ ) مولوی احسان اﷲخان فرزند شیخ عظمةاﷲ مقیم قصبه ٔ اونام از مضافات لکهنو. ادیب و شاعر بود (قرن سیزدهم ). از اوست :
خداوندا سر و برگ فصاحت ده زبانم را
برنگ رنگ گل رنگین کن اوراق بیانم را
بیا ممتاز از نای قلم ده نغمه ای بیرون
که در گوش رضا گیرند یاران داستانم را.
خداوندا سر و برگ فصاحت ده زبانم را
برنگ رنگ گل رنگین کن اوراق بیانم را
بیا ممتاز از نای قلم ده نغمه ای بیرون
که در گوش رضا گیرند یاران داستانم را.
(از تذکره ٔ روز روشن ص 767).
