ممتکرلغتنامه دهخداممتکر. [ م ُ ت َ ک ِ ] (ع ص ) رنگ کرده شده به گِل ِ سرخ . (از آنندراج ): ثوب ممتکر؛ جامه ٔ رنگ کرده شده با گل سرخ . (ناظم الاطباء). || تخم کارنده . (از منتهی الارب ). رجوع به امتکار شود.
