ممحاةلغتنامه دهخداممحاة. [ م ِ ] (ع اِ) لته پاره ای که بدان منی و جز آن پاک کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کهنه ای که بدان وسخ و پلیدی بزدایند. (از اقرب الموارد).
