ممقانی

ممقانی . [ م َ م َ ] (اِخ ) حاج شیخ عبداﷲبن محمدحسن بن ملا عبداﷲ مامقانی الاصل و الشهره . از اکابر و فحول علمای امامیه . در ربیعالاول 1290 هَ . ق . در نجف متولد شد و به تحصیلات مقدماتی پرداخت و سپس به فراگرفتن علوم عالی فقهی روی آورد و به سبب روشن بینی و فراست بسیار به تحریر شرح و تألیف کتب مهم دینی روی آورد و آثار بسیار ارزنده از خود برجای نهاد که از آن جمله است : ارشاد المتبصرین ، تحفةالخیرة فی احکام الحج و العمرة، تحفةالصفوة فی الحبوة، تنقیح المقال فی احوال الرجال ، الدر المنضود فی ضیغ الایقاعات و العقود، سراج الشیعة، السیف البتار فی دفع شبهات الکفار، مرآة الرشاد فی الوصیة الی الاحبة و الاولاد، مرآة الکمال لمن رام درک مصالح الاعمال ، المسائلی البصریة، مطارح الافهام فی مبانی الاحکام ، مقیاس الهدایه فی علم الدرایة، مناهج المتقین فی فقه ائمة الحق الیقین ، منتهی المقاصد الانام فی نکت شرایع الاسلام ، نتایج التنقیح ، نهایة المقال فی تکملة غایة الاَّمال و بسیاری رسالات . وفات وی در پانزدهم شعبان 1351 هَ . ق . در نجف روی داده است . (از ریحانةالادب ج 5 صص 157 - 159).