ممهاءلغتنامه دهخداممهاء. [ م َ ] (ع ص ) ناقة ممهاء؛ ماده شتری که شیر وی تنک و رقیق باشد. (ناظم الاطباء). ناقه ٔ تنک شیر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
