ممه
لغت‌نامه دهخدا
ممه . [ م َ م َ / م ِ ] (اِ) در تداول شیرخوارگان ، شیر مادر. (یادداشت مرحوم دهخدا). || پستان . (یادداشت مرحوم دهخدا).
- امثال :
ممه را لولو برد ؛ تعبیری تسکین بخش کودکان تازه از شیر گرفته را. و مجازاً یعنی فایده و امر نیک متوقع از بین رفت .
|| مجازاً دایه . (یادداشت مرحوم دهخدا). || کنیزک . همخوابه : به یکی از ممگان اولجایتوسلطان متهم گشت . (دستورالوزراء ص 323).
- امثال :
ممه را لولو برد ؛ تعبیری تسکین بخش کودکان تازه از شیر گرفته را. و مجازاً یعنی فایده و امر نیک متوقع از بین رفت .
|| مجازاً دایه . (یادداشت مرحوم دهخدا). || کنیزک . همخوابه : به یکی از ممگان اولجایتوسلطان متهم گشت . (دستورالوزراء ص 323).
