منابلةلغتنامه دهخدامنابلة. [ م ُ ب َ ل َ ] (ع مص ) با کسی نبردکردن به نبیلی و تیر انداختن . (تاج المصادر بیهقی ). نبرد کردن در تیر انداختن و در فضل و آگاهی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
