ترجمه مقاله

مناجاة

لغت‌نامه دهخدا

مناجاة. [ م ُ ] (ع مص ) با کسی راز کردن . (المصادر زوزنی ). با کسی راز گفتن . (دهار). راز گفتن با کسی . نِجاء. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : لایخرج عنه ملک مقرب و لا نبی مرسل و لا صفی لمصافاته و لا خلیل لمناجاته . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 298). و رجوع به مناجات شود.
ترجمه مقاله