مناصفة
لغتنامه دهخدا
مناصفة. [ م ُ ص َ ف َ ] (ع مص ) مشاطره . با کسی چیزی را به دو نیم کردن . (المصادر زوزنی ). دو بخش کردن مال را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). دو بخش کردن مال را و به دو نیم کردن چیزی را. (آنندراج ) (از اقرب الموارد). رجوع به مناصفه شود.