مناغاة

مناغاة. [ م ُ ] (ع مص ) سخن خوش گفتن . یقال : المراءة تناغی صبیها؛ ای یکلمه بما یعجبه و یسره . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به مناغات شود. || عشق بازی کردن با زن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مغازله کردن با زن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || معارضه نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نزدیک گردیدن . یقال : هذا الجبل یناغی السماء؛ ای یدانیها لطوله . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).