منافعرسان
لغتنامه دهخدا
منافعرسان . [ م َ ف ِ رَ / رِ ](نف مرکب ) سودبخش . سودمند. منفعت دهنده :
منافعرسان در زمین دیر ماند
بس است این یک آیت دلیل دو امت .
رجوع به منافع شود.
منافعرسان در زمین دیر ماند
بس است این یک آیت دلیل دو امت .
انوری (دیوان چ مدرس رضوی ص 9).
رجوع به منافع شود.