مناهدة
لغت‌نامه دهخدا
مناهدة. [ م ُ هََ دَ ] (ع مص ) با کسی رویاروی جنگ کردن . (المصادر زوزنی ). با کسی برابری کردن در حرب . (تاج المصادر بیهقی ). به سوی یکدیگر آهنگ کردن در حرب . || به انگشتان فال گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || قرعه کردن با کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
