مناهم

مناهم . [ م َ هَِ ] (اِخ ) پادشاه اسرائیل در سالهای 747 تا 738 ق .م . هنگامی که سلیمان کشته شد پادشاه زاکاری برای به دست آوردن فرمانروائیش دست به کار شده و مناهم که از وابستگان سلیمان بود علیه زاکاری (زکریا) قیام کرد و او را کشت . او در بیرحمی و ستمکاری شهرت داشت . و در سال 738 ق . م . مجبور به پرداخت خراج به «تگلات فالازار» سوم پادشاه آشور گردید که قسمت شمالی سوریه را به تصرف خویش درآورده بود. (از لاروس بزرگ ).