منبطح

منبطح . [ مُم ْ ب َ طِ ] (ع ص ) مرد بر روی افتاده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فی الحدیث : نهی النبی صلی اﷲعلیه و آله ان یأکل الرجل بشماله او مستلقیاً علی ظهره او منبطحاً علی بطنه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || رودبار فراخ . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به انبطاح شود.